In 1994 besloten Marcel en Vincent dat de dagtochtjes in eigen land maar eens moesten worden uitgebreid met een heus motorweekend. Beiden kenden wel een bevriend motorrijder die mee zou willen, en die bevriende motorrijder kende ook weer motorrijder die wel mee zou willen. Op die manier ontstond een gemêleerd gezelschap van acht motorrijders.

Een uitstapje ergens beginjaren '90 naar het noorden des lands. Uit dit fameuze gezelschap zou later de MC 7-2+1 ontstaan.

Op een donkere avond eind 1994 werd een vergadering belegd, waarop Bert, Jan, Henri, Marcel, Vincent, Eric, Goos en Martin, bijeen kwamen. Besloten werd dat we de eerste week van mei in het nieuwe jaar een lang weekend naar de Ardennen zouden gaan. Goos kon niet zolang van huis en met een 7-mans formatie zouden we vertrekken naar de Ardennen .\

De naam
In de 7-mans formatie kwam op het allerlaatste moment nog een wijziging. Bert besloot niet mee te gaan. Zijn lieftallige echtgenote vond het plaatsen van een nieuwe keuken belangrijker (…?). Met 6 motorrijders werd op 1 mei 1995 koers gezet richting Vielsalm in de Ardennen voor een  vierdaagse toertocht. Het werd een groot succes. Het gezicht van de verhuurder, toen hij bij ons vertrek de schuur met lege flessen aanschouwde, zal ons nog lang heugen. Na een korte evaluatie werd besloten om er een jaarlijks terugkerend fenomeen van te maken. De MC 7-1 was geboren.

De MC in oerformatie bijeen tijdens de eerste vierdaagse trip in 1995 naar het Belgische Vielsalm.

Politieonderzoek
Over de latere naamgeving lopen de meningen uiteen. Kortstondig was het MC 7-3, waarbij volstrekt onduidelijk was waar de 3 voor stond. Duidelijk is dat op ladys day 1997 slechts 4 heren-leden present waren. Politieonderzoek naar de 3 vermiste leden heeft tot nu toe niets opgeleverd. Volgens de voorzitter werden er slechts 2 leden vermist en was de naamgeving op dat moment niet correct. Anderen beweren dat ons lid Henri, die in die tijd door de belastingdienst op de hielen werd gezeten, kortstondig van de aardbodem was verdwenen. Om zijn verdwijning zo volledig mogelijk te doen lijken, heeft hij zelfs de naam van de motorclub aangepast in MC 7-3. Duidelijk is dat er eind 1997 na een rommelige en hectische ledenvergadering, waarbij wonder boven wonder 5 leden present waren , de naam werd vastgesteld op MC 7-2. De 2 vermiste/afwezige leden werden voor de zekerheid maar voor het leven geroyeerd. Op de details gaan we liever niet in; de motorwereld komt al te vaak negatief in het nieuws.

Over de precieze totstandkoming van de naam lopen de meningen uiteen. Hier een foto, genomen tijdens ladiesday in 1997 op camping de Muggebeet.

Zwijgrecht
Een drietal jaren ging dit 7-2–tal er jaarlijks in de eerste week van mei 4 dagen met de motor op uit. Er volgden onvergetelijke tochten en verblijven in onvergetelijke huurhuisjes. Watermolens, kasteelvleugels en met 4 man in een 25-persoons villa. We maakten het allemaal mee. In motorland werd over deze tochten met enige jaloezie gesproken. En menig motorrijder deed een beroep op de MC 7-2 om lid te mogen worden; tevergeefs! Slechts één keer werd een uitzondering gemaakt. Bert werd na zijn zoveelste verzoek weer in genade aangenomen. Een goede reden om hem weer op te nemen in ons illustere gezelschap was er niet. Het vermoeden bestaat dat de voorzitter is omgekocht. Kwade tongen beweren dat Berts lieftallige echtgenote een rol heeft gespeeld. Maar aangetoond is dat nooit. Zowel de voorzitter als de overige leden beroepen zich op hun zwijgrecht. Wel moest de naamgeving hierdoor nog één keer worden veranderd: MC 7-2+1. Inmiddels is deze naam statutair en notarieel vastgelegd en kan het ledenbestand niet meer gewijzigd worden. Ondanks de ietwat stroeve start is de MC een hechte vriendenclub geworden.