Actueel nieuws, hele en halve waarheden en vette roddels

MC'ers weten horror-onderkomen nog nèt op tijd te annuleren!

Heerde-oktober 2024 – Onder de mysterieus knipperende lampen in huize Nak waren we er vrij snel uit. Voor onze meerdaagse trip in het voorjaar van 2025 kozen we unaniem voor een fraai houten chalet, vijf kilometer van het pittoreske Durbuy. Jans suggestie moet het bij een stemming afleggen tegen Henri’s trouvaille in de Ardennen. Totdat Marcel de volgende dag er nog even goed naar keek. Ai!!! Het chalet bleek bij nader inzien toch op een vakantiepark te liggen. Ook de reviews logen er niet om. Zo hing er een rioollucht, waren de matrassen verre van fris, bungelde er een stopcontact los aan een muur en was de keuken sterk verouderd. Iemand meldde zelfs dat het leek alsof de foto's op de Belvilla-site in een ander huisje waren gemaakt...

Na een snelle overlegactie via Whatsapp werd 'en petit comité' (Vincent en Bert waren offline) besloten de boel te annuleren. Het kostte Jan zeker een kwartier lullen en praten als Brugman, maar hij kreeg het voor elkaar bij Belvilla. Het horror-onderkomen kon worden geannuleerd.

Besloten werd om alsnog voor Jans keus te gaan. Dat vakantiehuis ligt op zo'n 2,5 kilometer van Durbuy. Marcel dacht nog even dat er een heus zwembad bij was, maar hij had de verkeerde Bilvilla-code ingetikt. Hoe dan ook, de reviews zijn lovend en we hebben (als de foto's en reviews niet liegen) wederom een fraai onderkomen van 10 t/m 14 mei 2025. We moeten alleen nog even afspreken hoe laat we waar vandaan vertrekken. En ook niet onbelangrijk: Eric schoot het op de valreep te binnen dat hij eerst nog even aan zijn baas moet vragen of hij wel vrij kan krijgen die dagen. Maar dat zal wel los lopen. "En anders meld je je maar ziek of ga je gewoon spijbelen", zo klonk het welgemeende advies. 

Meer weten over het huis? Klik dan HIER op!

- - - - - - - - - 

Op volle sterkte de weg op!

Harderwijk / Zalk 27 juli 2024 – Nadat Eric zijn planning er speciaal voor op de kop had gezet, lukte het uiteindelijk om weer eens op volle sterkte een binnenlands ritje te maken. Uiteraard waren we allemaal gehuld in ons MC-tenue, waarbij de keuze deze keer op de blauwe polo viel. Nadat we ons hadden verzameld bij kasteel Cannenburch in Vaasen zetten we allereerst  koers richting Harderwijk. Jan wist daar een goed adresje om een visje te verorberen.

We weten dat Janneman graag ietwat mag overdrijven in zijn enthousiasme, maar deze keer had hij gelijk. Het broodje paling smaakte uitmuntend. Natuurlijk kwam hij ook daar weer bekenden tegen. Een echtpaar van de camping waar de familie Polling jaren geleden altijd naartoe ging. De man was overigens niet alleen aardig, hij had ook nog eens uitzonderlijk veel verstand van motoren. Dat bleek wel uit zijn vraag van wie toch die fraaie Honda CX500 was.

De Oase
Daarna nam ritmeester Henri (zonder XXXL-koffers) de koppositie over. Hij voerde ons langs de mooiste weggetjes, over een route die ons via het achterland van Nijkerk, Doorspijk en Elburg uiteindelijk in Zalk bracht. Daar wachtte ons een heerlijke maaltijd in restaurant De Oase.

Wachten op een maaltijd in restaurant De Oase in Zalk.

Toen we met een gevulde maag de thuisreis wilden aanvaarden, ontdekte Vincent een klein euvel aan zijn BMW. De beugel waar de koffer op rustte, bleek bijna te zijn afgebroken. Nadat met Duktape een en ander weer aan elkaar was geplakt togen we op huis aan via het heerlijk slingerende Kamperdijkje waar we onze motoren nu en dan even lekker op één oor konden leggen. Een prachtige tocht en voor herhaling vatbaar.

De BMW van Vincent wordt met Duktape weer wat opgelapt.

- - - - - - - - -

MC-vakantiehuis in Ardennen van de buitencategorie!

Jalhay/Ardennen juni 2024 – Op zaterdag 8 juni ging ons jaarlijkse motoruitje van start. Wat later dan gepland, want Marcel en zijn lieftallige echtgenote moesten zo nodig hun pre-pensioen vieren met een 3 maanden durende trip door het verre oosten. Nauwelijks bekomen van de jetlag beklom Marcel echter zonder problemen zijn trouwe CX.

Ronkend gingen we van start vanuit Vierakker. Jan leek aanvankelijk wat problemen te hebben met zijn ratelende BMW. Gelukkig bleek het slechts een schakelfoutje te zijn. De versnelling stond volgens deskundigen in zijn 1,5^e  versnelling. Vreemd? Ach, het blijft een BMW hè.

XXXL-zijkoffers
De rit liep voorspoedig, al moest Henri nog wel wennen aan de breedte van zijn XXXL-zijkoffers. Tijdens een rustpauze toucheerde hij bij het parkeren met een zijkoffer een paaltje. Met als gevolg een val en wat gebruikersschade aan één van de koffers. Zijn twijfel of deze set al dan niet bij zijn motor paste was hiermee voorgoed weg. Kortom, die set zien we, net als de beauty case topkoffer van Bert, waarschijnlijk nooit meer terug.

Ons vakantieverblijf was een ongekend succes. De prachtig gerenoveerde woning uit 1807 was van de buitencategorie en werkelijk van alle luxe voorzien. Na aankomst werd direct de plaatselijke supermarkt bezocht en werden twee karren vol drank en eten (what else?) gestouwd. Met de XXXL-koffers van Henri hoefden we ons niet in te houden; ruimte zat. En dat we ons niet inhielden, bleek ook wel uit de kassabon van bijna €500,-!
Eric moest nog een dagje op en neer om zijn rikketik te laten scannen. Daarbij trotseerde de bikkel weer en wind om nog dezelfde dag acte de présence te geven. Chapeau Eric, je hebt je kilometers voor dit jaar wel weer gemaakt.

Klaverjassen
Klaverjassen hoort er in het MC-weekend standaard bij. Vincent en Marcel waren de eerste avond in topvorm en wonnen glansrijk van Henri en Bert. Helaas kon Vincent zijn topvorm de volgende dag niet vasthouden. Of was het overmoed? Hoe dan ook, hij dacht abusievelijk dat niet Bert maar Marcel zijn kaartmaat was. Vol overtuiging gaf hij roem en punten aan zijn vermeende maat, dacht een pit te draaien, maar zag al snel aan de reacties van de anderen dat er iets mis was…… Valt onder de categorie “Wat is dit eigenlijk voor een kaartspelletje?”

Jan stak overdag in een blakende vorm, maar de dagen duurden ietwat te lang voor hem. Afgemat zocht hij stiekem om half 10 de bedstee op. De kunst van het verdelen van de krachten en niet te vroeg pieken is nog een aandachtspuntje. Bert had daar geen last van. Hij was tijdig hersteld van een dipje en was in topvorm. Hij piekte de ganse dag van ’s morgens vroeg tot diep in de nacht. Al vroeg hij zichzelf wel af of de piek niet te hoog lag en overmoed op de loer lag. “Ik moet oppassen dat ik geen fabriek koop." Nu alleen nog even afwachten hoeveel we van de borg terugkrijgen. Een van de beddenpoten begaf het namelijk toen Bert zich in zijn bedje vlijde. En dan te weten dat daags ervoor ook al een stoel het had begeven onder zijn gewicht (ondanks dat dit zichtbaar was afgenomen).

Verzwikte enkel
Henri maakte nog een ongelukkige verstapping op de trap en verzwikte daarbij zijn enkel. Met een wit weggetrokken snoetje zat hij op de stoel. Gelukkig kon hij rekenen op de deskundigheid van Vincent die in no time een coldpack in elkaar knutselde waarmee de forse kneuzing professioneel kon worden gekoeld. Dit, samen met de liefdevolle aandacht van de overige MC-leden, deed de pijn als sneeuw voor de zon verdwijnen. Een dagje later was het grootste leed dan ook al weer geleden en kon hij, weliswaar licht trekkebenend, zijn Ducati beklimmen.

Marcels oldtimer wist ook deze keer niet van opgeven. “Ik heb geen misslag gehoord”, aldus Marcel, die overigens wel de kleppen van zijn motor meende te horen. Misschien iets te krap gesteld. Maar zoals de Vlamingen zeggen “gij houdt wel van een spannertje” is dat ook van toepassing op de kleppen van de CX.

Wereldproblemen
En natuurlijk werden ’s avonds laat ook weer alle wereldproblemen onder het genot van een hapje en drankje besproken èn opgelost. Als de MC-leden het voor het zeggen zouden hebben, ach wat zou de wereld er dan mooi en vredig uitzien.

En de winnaar is....

Villa La Statte in de Ardennen

Heerde 30 augustus 2023 - Het bleef die woensdagavond nog lang spannend in huize Polling. Bert bleef tot het laatst toe zijn zinnen zetten op het vakantiehuis in Monschau in de Eifel. Maar hij moest uiteindelijk het onderspit delven. Het werd villa 'La Statte' in Jalhay in de Ardennen; het pareltje dat Jan op de site van BelVilla aantrof.  

Villa 'La Statte' aan route de la Statte 24 in het Belgische Jalhay.

Alles is in de zeer luxe villa aanwezig voor een topverblijf van zaterdag 8 juni t/m woensdag 12 juni 2024. Juni?? Ja, Marcel komt eind mei '24 terug van een drie maanden durend tripje door het Verre Oosten. En de heren waren zo coulant om af te stappen van de gebruikelijke periode in mei. In hoeverre Marcel de heenreis naar de Ardennen bewust mee zal maken, is nog even afhankelijk van de mate waarin hij de jetlag hem parten speelt.

Eifel
De aanwezigen moesten nog wel wat wennen aan het idee om weer eens naar de Ardennen te gaan. De laatste keren dat we er rondtoerden waren de wegen namelijk niet al te best. Voordeel van La Statte is echter dat het huis niet ver van de Eifel af ligt. Dus kunnen we, als we dat willen, snel even de grens overwippen om daar heerlijk over het gladde Duitse biljartlakenasfalt te zoeven.

Dienstmededelingen
Vertrekdatum: zaterdag 8 juni 2024
Verzamelpunt: in Vierakker om 09.30 uur. Koffie en koeken zijn daar aanwezig
Meenemen: keuken- en badhanddoeken. Bedlinnen is aanwezig! Speciale reminder voor Vincent en Eric: VERGEET DE MC-POLOSHIRTS NIET!
Terugreis: woensdagochtend 12 juni 2024.

Meer weten over La Statte?
Klik dan HIER

--------------------

Bert moest nog wel eerst even van zijn bed worden gelicht

Fraaie zondagochtendrit onder leiding van ritmeester Jan

Augustus 2023 - Na een paar natte weken kwam Henri op het uitstekende idee om op zondagmorgen 13 augustus weer eens een toertocht te maken. Na een oproep zaterdag op WhatsApp meldden Eric, Jan en Vincent zich direct aan. Marcel kon helaas niet van de partij zijn. Zijn rechter pols ondervindt nog te veel naweeën van een slippertje op het Centre Court van Wichmond.

Bert was te druk met andere zaken en was zaterdag en zondagmorgen onbereikbaar. “Ik lag waarschijnlijk te slapen”, was zijn excuus. Gelukkig was Hennie wel bereikbaar en zij wist Bert tijdig wakker te krijgen, zodat hij ook van de partij kon zijn. Een tikje later dan gepland verscheen hij met zijn imposante nieuwe BMW aan de Klapperdijk in Wapenveld. Onder het genot van een bakje koffie gaf Jan aan dat hij wel een mooie route wist. Nou, dat vertrouwden we Jan wel toe. We waren immers allemaal nog onder de indruk van zijn prachtige tocht over de Friese wateren enkele weken geleden.

Zonder navigatie!
Even voor half 10 vertrokken we met Jan in het voorste gelid richting het Noorden. Foutloos stuurden hij ons over de prachtigste (snel)wegen van het Overijsselse en Drentse landschap door plaatsen als Zwolle, Dalfsen, Coevorden, Dalen en Hoogeveen. En dat alles zonder haperen en zonder navigatie. Hebben we dan toch Jans topografische kennis onderschat?

Onwennig
Bert zat nog wat onwennig op zijn nieuwe bike en reed in voorlaatste positie. Slecht éénmaal trok hij de gashendel open. Als we Bert op zijn woord moeten geloven was dat tot 190 km/u. Henri, in laatste positie, zag het aankomen, maar durfde het toch niet aan om de achtervolging in te zetten. Ik ben net terug uit het uit het ziekenhuis, moet hij gedacht hebben.

Karins appeltaart
Een geplande koffiestop in Dalen kon worden gecanceld; Eric had als verrassing koffie en een prachtige door Karin gebakken kruidkoek meegebracht die we met smaak achterover sloegen bij een sluis aan het Stieltjes kanaal. Rond de klok van 12 uur waren we terug in Zwolle en ging ieder weer voldaan en tevreden terug naar huis. Klaar om de nieuwe (werk)week weer fris van start te gaan.

- - - - - - 

Over een ziedende Pruis en overboord geslagen fenders

MC’ers en hun dames begeven zich op de Friese meren

Langelille 2023 – Jarenlang werd er al over gepraat. En op 21 juli was het dan eindelijk zo ver. De MC-heren en -dames kozen een weekend lang het ruime sop. Afgetankt en wel lag motorjacht Hendrik Wouter in het Friese Langelille op ons te wachten.

Een vaarbewijs? De boot was 14,90 meter lang, dus papieren waren (net) niet nodig. En we hadden natuurlijk de nodige ervaring aan boord. Henri, die zich tijdens een vorige boottocht specialiseerde in het rammen van meerpalen. En uiteraard Jan. Deze met zeebenen geboren schipper kent de Friese meren, kanalen en meren als zijn vestzak. Geen schip zo groot of Jan vaart ermee alsof het een roeiboot is. Zelf kroop hij niet achter het stuur, maar voorzag hij de stuurmannen Bert (natuurtalent!), Henri en Eric en stuurvrouw Tanja van nuttige aanwijzingen.

Windkracht 6!
Achterwaarts insteken, afmeren, een smal sluisje of een groot meer, onder Jans aanwijzingen verliep het allemaal vlekkeloos. Zelfs windkracht 6 op het Tjeukermeer met een stampende Hendrik Wouter en Eric aan het roer vormde geen enkel probleem. Kortom, de reis verliep rimpelloos. Oké, we moesten een paar keer achter overboord geslagen fenders aan. En we kregen met een boze Duitse schipper te maken die voor een sluis lag te wachten. Hij kon het niet echt waarderen dat wij onze boot pal voor de zijne afmeerden. “Wir alle warten hier, bis wir an der Reihe sind”, aldus de ziedende Pruis. Ook ontlokte onze snelheid, die af en toe enkele knopen te hoog lag, opmerkingen en gebaren van aangemeerde schippers, doelend op de ietwat verhoogde golfslag die onze Hendrik Wouter achter zich liet.

Slapen
Het weer was niet al te best.  Desondanks was de stemming aan boord opperbest. Vooral benedendeks was het ’s avonds een gezellige boel. Er werden sterke verhalen verteld, smartlappen gezongen en spelletjes gespeeld. Nadat ’s avonds de nodige borrels waren genuttigd, zocht een ieder zijn of haar kooi op. Echt goed slapen deed niet iedereen. Ook Vincent en Hanneke niet in hun nog snel even bij de Action gekochte slaapzakken. Vooral het gesnurk in combinatie met een luid geklots tegen de scheepswand zorgde voor doorwaakte nachten. Behalve bij Tanja en Marcel. Zij waren de enigen die een tentje aan wal op hadden geslagen en van een ononderbroken nachtrust genoten.

Sanitaire voorzieningen
Enkelen onder ons hadden enige moeite met de sanitaire voorzieningen. Zo lukte het Eric in de vroege ochtend niet om het spoelwater uit de douchebak te laten wegstromen. Een goed verstopt knopje bracht uiteindelijk de oplossing. En Henri moest na een zware toiletgang de generator aanzetten om zijn bolussen te lozen. Wijselijk koos de bemanning daarom veelvuldig voor de toiletgebouwen in de haven.

Laatste dag
Al met al was de boottrip een zwaar, maar bovenal gezellig nautisch avontuur. Vermoeid maar voldaan meerden we zondagmiddag de Hendrik Wouter weer af bij Langelille. Dat de dagen een aanslag vormden op onze conditie bleek wel. Ondanks dat we het schip tot maandagmorgen tot onze beschikking hadden, verkoos een ieder toch zijn eigen bed om maandagmorgen weer fris en uitgerust aan de nieuwe week te beginnen.

Nieuwsgierig naar de foto's en de bewegende beelden? Klik dan hierop:

Foto's

Video

-----------

Een toponderkomen, maar wel met een bijzondere huisregel

„Meine Herren, bitte ziehen Sie im Haus
Ihre Motorradstiefel aus!“

Mei 2023 – Het was weliswaar een behoorlijk stukje rijden naar ons huisje in de Harz. Maar het was de moeite meer dan waard. Want wat hadden we potdomme een fantastisch onderkomen. Het nog maar drie jaar oude chalet onder de rook van Thale was van alle gemakken voorzien. En dan doelen we niet alleen op de grootbeeld tv, de knusse houtkachel, het moderne ‘stand alone’ design ligbad en de fraaie inrichting. Maar ook op het fantastische uitzicht en ligging aan de rand van een bos.

De heren genieten van een borrel na een dagje door de fraaie Harz te hebben gereden.

Oké, de slaapkamers waren wat aan de krappe kant. En de vide waarop Henri en Marcel de nacht doorbrachten was wat aan de lage kant waardoor beide heren onder luid gevloek meer dan eens hun kop stootten. Ook mochten we van het echtpaar dat ons opwachtte en rondleidde, beslist niet met de motorlaarzen over de onberispelijke vloer en trap lopen. Maar ach, een kniesoor die daarop let. En het echtpaar had de hielen nog niet gelicht of we banjerden vrolijk op onze motorlaarzen door het huis.

Extra zware starthulp
We gaan traditiegetrouw en in geheel willekeurige volgorde het rijtje even langs. Henri had zich, na de elektrische perikelen tijdens ons vorige tripje, voor de zekerheid een extra zware starthulp aangeschaft. Die moeite en het geld had hij zich kunnen besparen. De Duc-techniek liet hem deze keer voor de verandering niet in de steek. Hij startte het Italiaanse wonder op wielen na elke stop probleemloos.

Kopwerk
Jan, die zijn BMW overduidelijk een extra poetsbeurt had gegeven, had het schuimrubberen matje tegen doorzitplekken op zijn tere billetjes wijselijk thuis gelaten. Klachten over het zitvlak kwamen niet uit zijn mond. Of kwam dat wellicht door de soepele imitatie mono-veer die hij er enkele jaren geleden onder liet monteren? Eric verrichtte tijdens de ritjes weer het nodige kopwerk. Weliswaar bijgestaan door zijn navigatiesysteem en nu en dan overruled door Bert, maar toch. ’s Avonds zocht hij als eerste de bedstede op. En opvallend: niet al te lang daarna volgden de overige heren!

Medicijnen
Bert had zijn motor van gloednieuwe, slipvrije koppelingsplaten voorzien. Die werden op de snelweg meer dan eens getest, al dan niet uitgedaagd door Henri. Klein puntje van aandacht was zijn inname van medicijnen. Te vroeg ingenomen leverde dat om 22.30 uur een Bert op die ronkend onderuit op de bank zat terwijl de overigen er nog monter bij zaten. Te laat ingenomen, leverde ’s morgens een slaperige Bert op die, nadat hij het ontbijt tot zich had genomen, vaak nog even het bed opzocht.

Tandpijn
Vincent begon sterk aan het weekend. Maar die frisse start was helaas van korte duur. Hij werd gekweld door een opkomende tandpijn. Dagelijks een handvol ibuprofen in combinatie met een buisje aspirientjes deed echter wonderen. Die medicatie, weggespoeld met de nodige wijn, hield hem tot ’s avonds laat op de been. Marcel ondernam de tocht maar weer eens op zijn inmiddels 44 jarige CX500. En wat ronkte het trouwe beestje er weer vrolijk op los. Hij twijfelde nog wel even aan de soort benzine die in de oldtimer getankt moest worden. Geen diesel, dat was duidelijk. Maar wat dan wel? Euro 95 E5, Euro 95 E10, Euro 98 E5 of Euro 98 E10. Gekozen werd voor een mix. De CX liet nam het allemaal tevreden tot zich.

Sigaren
Om nog een vleugje van vroegere tijden binnen te halen, hadden Henri en Vincent ieder een doos sigaren gekocht. En niet zomaar een doos bolknakken Hofnar Bouquet, nee, de betere merken, Hajenius en Balmoral. Onder het genot van een dure Aldi wijn werden die met smaak weg gepaft.

Eten en drinken
Aldi was overigens hofleverancier dit weekend. Niet alleen van de wijn, maar ook het Aldi bier, Aldi vlees, groenten en brood vonden gretig aftrek. De heren worden blijkbaar toch iets minder kieskeurig met het verstrijken der jaren. De keurslager, de bakker en de slijterij werden niet meer bezocht.
Grote stukken ribeye, entrecote, bavet en lamskoteletten werden op de BBQ in korte tijd vakkundig gegrild. Klein minpuntje: het was een gas-BBQ.

Motorritjes
Dagelijks werden er weer prachtige tochten door de fraaie Harz gemaakt. Uiteraard werd daarbij onderweg ook wat cultuur gesnoven. Zo werd het luchtvaartmuseum bezocht waar we zo ongeveer de enige bezoekers waren. De gastheer was zo blij met het bezoek dat hij tot vervelens toe bleef vertellen over al die bijzondere kisten. Bert stelde de beste man een vraag en aan het antwoord kwam geen einde, waarop Bert zich snel uit de voeten maakt, terwijl de gastheer stoïcijns bleef doorvertellen. Ook werden werelderfgoed steden Goslar, Quedlinburg en Wernigerode met een bezoek van de MC vereerd. De heren genoten er van een heerlijke lunch en de vele eeuwenoude vakwerkhuizen.

Kliekjesavond
De fameuze kliekjesavond is gaandeweg de jaren een langzame dood gestorven. De laatste avond in de Harz doken we allemaal op tijd onder de vette lappen en lieten we de kliekjes voor wat ze waren. Tja, we worden blijkbaar ouder en misschien ook wel verstandiger. Maar jammer is het wel. Bovendien zijn tradities ervoor om in stand te worden gehouden. Dus gaan we volgend jaar in de herkansing. Proost!

Oh ja, ik kwam nog een leuk filmpje tegen!

FILMPJE

------------------

Na jaren discussiëren hebben we er eindelijk een....

Een echt clubtenue!

Maart 2023 - Na meer dan 25 jaar heeft de MC7-2+1 eindelijk een officieel clubtenue. Daar ging heel wat discussie aan vooraf. Zelfs de partners wilden inspraak. Moest het een T-shirt of een polo worden? En met of zonder V-hals? Hoe groot moest het logo worden? En moest dat op de voor- of op achterkant of op de voor- én achterkant? Zoals gebruikelijk in ons land is na veel polderen een compromis gevonden: een blauw én een rood poloshirt met op de rechter borst het logo in een bescheiden formaat. De presentatie vond plaats tijdens het verjaardagsfeest van Henri op 18 maart.

Het formaat van het logo is bewust bescheiden gehouden. In een tijd waarin motorclubs niet overal populair zijn, wil je als motorclub natuurlijk vooral niet te provocerend overkomen. Wat de kleurstelling betreft, blauw was vanzelfsprekend, passend bij het clublogo en passend bij de toestand van de heren na een avondje doorhalen.

Passend dag- en avondtenue
Het rood was vooral de voorkeur van de echtelieden. Om al te veel discussie en echtelijke twisten te voorkomen hebben we besloten dat naast het blauw ook rood onze officiële clubkleur wordt. Bijkomend voordeel van de rode polo is dat de rode wijnvlekken van enkele morsige heren in de avonduren minder opvallen. De rode polo wordt daarom ons avond- en de blauwe ons dagtenue.

Einde van traditie
Met de introductie van het nieuwe tenue nemen we afscheid van een jarenlange traditie. Een traditie waarin bij toerbeurt en naar eigen inzicht een T-shirt met opdruk werd ontworpen. Die werd op de openingsdag van ons jaarlijkse tripje door de ontwerper uitgereikt. Een moment waar elke keer weer reikhalzend  naar werd uitgekeken. Dat is nu dus historie. Het flodderige jaren 70 T-shirt wordt ingeruild voor een nette polo. Tenslotte zijn we ook geen twintigers meer.

--------------------

Met zijn twaalven een lang weekend op een bootje!

MC'ers en partners kiezen het ruime sop

Geen asfalt, maar water! Daar kiest MC 7-2+1 voor de verandering voor van vrijdag 21 t/m maandag 24 juli a.s. Samen met onze partners steken we dan wal voor een gezellig boottochtje over de Friese meren, sloten en kanalen. Met onze ervaren stuurman Henri aan het roer, en ketelbinkie Jan als achtervang, gaat dat helemaal goed komen. Hoe laat, waar we kunnen aanmonsteren en wat we zoal mee moeten nemen, krijgen we allemaal nog te horen. Het twaalfpersoons jacht is in ieder geval gehuurd. Dus de trossen kunnen los! En wij ook ;-))

Ons varende onderkomen van 21 t/m 24 juli 2023.

-------------

Uitstapje 2023:

Het mooiste huisje ooit, echt waar!

We zeggen het elk jaar weer: "Dit was het mooiste huisje dat we ooit gehuurd hebben." Maar wat het huis betreft dat we voor 2023 hebben gehuurd is dat écht zo. Eric vond de luxe villa tijdens de bijeenkomst op dinsdagavond 27 september, gehouden in de tuinkamer van Huize Peelen. Geloof het of niet, maar onderstaand panorama-chalet in de Harz is de onze van 6 t/m 10 mei 2023!

Gezeten rond de gezellig snorrende houtkachel, hoefden we er niet lang over na te denken. Doen!

Oh ja! Waar we niet aan toekwamen:
- Wie verzorgt het T-shirt?
- Hoe laat en van waar vertrekken we?

Maar daar hebben we het nog wel over.

Wil je meer informatie over het huis? Klik dan hierop!

------------------

Gerolstein in de Eifel

Wat een luxe, allemaal een eigen kamer!

Er was enige groepsdruk voor nodig om Jan zover te krijgen, maar op zaterdag 7 mei 2022 konden we met een heus MC-trico op weg gaan naar Gerolstein in de Eifel. De heenreis liep als een CX500, dat wil zeggen soepeltjes, rap en zonder wanklank. Bij aankomst was het nog even spannend of we beide huizen hadden gehuurd, maar Jan had het prima geregeld.

We hadden inderdaad twee huizen tot onze beschikking, één op de beneden- en één op de bovenverdieping. Maar ook twee balkons, twee huiskamers, twee bbq's (waarover straks meer) en twee badkamers en maar liefst vier toiletten. Maar ook 7-2+1 slaapkamers. Dus eindelijk eens slapen zonder uren wakker te moeten liggen van het gesnurk van een bedpartner. Jan gaf aanvankelijk nog aan dat hij toch liever bij Eric sliep. Maar ook hier bezweek hij na forse groepsdruk, waarna ook hij licht mokkend zijn eigen slaapkamer opzocht.

Na gezellig decentraal inkopen te hebben gedaan en veel dingen dus driedubbel werden ingekocht (wat drank betreft uiteraard geen probleem) werd 's avonds de bbq ontstoken door chef-bbq Vincent. Dat deed hij overigens wel met gevaar voor eigen leven. Het ding viel bijkans uit elkaar. De tweede bbq bleek zo mogelijk nog gammeler. Dat Vincent desondanks kans zag de heerlijkste spijzen te bereiden geeft eens te meer aan met wat voor een bbq-meester we hier te maken hebben. Nog dezelfde avond werd de drankvoorraad flink aangesproken - inclusief de cognac. Het bijzondere drankje van Bert vond weinig aftrek en dat zou de rest van de dagen niet anders worden. Eric hield dapper stand en ook hij zocht pas in de late uurtjes zijn mandje op.\

Cultuur
De daaropvolgende dagen werden prachtige tochten gemaakt door het Eifelse, glooiende landschap. Nu en dan omzoomd door felgeel bloeiend koolzaad. En werd er nog wat aan cultuur gedaan? Tja, als je een bezoekje aan een hangbrug als zodanig wilt beschouwen, werd er inderdaad aan cultuur gesnoven. Materiële schade dan wel motorpech bleef ons bespaard. Hoewel.... Vincent zag zich een dag vóór vertrek genoodzaakt een motor te huren. Zijn trouwe tweewieler, de BMW Scarver, zag blijkbaar op tegen de barre tocht en gaf dat hakkend en stotend aan. Maar de huur-Kawasaki was een goed alternatief, zo bleek. Alleen kon Vincent niet met de voetjes bij de grond. Maar dat mocht het rijplezier niet drukken. De Duc van Henri startte probleemloos, in tegenstelling tot vorig jaar. Hem bleef deze keer dus een ritje in korte broek en t-shirt achterop bij Bert bespaard. Eric's BMW liep als vanouds. Al legde hij nu en dan wel een rookgordijn aan die menigeen lange tijd het zicht ontnam.

Minicamera
Bert en Eric hadden beiden fors geïnvesteerd in een minicamera die wel 19 euro kostte. Met name het camerawerk van Bert liet in eerste instantie ietwat te wensen over. Tijdens het rijden maakte hij geen beelden van ons als motorrijders, maar was het vooral de berm die hij met zijn hightech camera vastlegde. Enige afstelwerk bracht wat verbetering. 's Avonds werd er ouderwets geklaverjast. De uitslag? 'Wij' wonnen en 'Zij' verloren. Op woensdag 11 mei werd de terugtocht aanvaard. Die verliep net als de heenreis, dus probleemloos. En nu maar weer een jaar lang wachten ))-:

Hierbij enkele filmpjes:.

Filmpje 1

Filmpje 2

Filmpje 3

Filmpje 4

Filmpje 5

Filmpje 6

Filmpje 7

-------------------------

MC viert Oud & Nieuw nieuwe stijl

Een feest moet gevierd worden. Als het niet linksom kan, dan maar rechstom. Dus vond op zaterdagavond 2 april 2022 de ietwat uitgestelde Oud & Nieuw borrel plaats. Plek des onheils: de fraaie tuinkamer van de familie Peelen in Olst.

De gedeelde catering was weer van het gebruikelijk hoge niveau. De twee boordevolle schalen met oliebollen van Tanja gingen er soepeltjes in. En BBQ-meester Vincent had een 'goedkoop' doch zeer smakelijk stukje vlees op de kop getikt. Maar zijn toetje was toch wel de spreekwoordelijke kers op de slagroomtaart. Zijn Pavlova ging tot de laatste kruimel op.

Pareltjes
Wijn en bier vloeiden weer als vanouds. En de gesprekken waren weliswaar een tikje luid, maar er zaten toch ook nu en dan weer filosofische pareltjes tussen. Marcels voorstel om dit jaar Kerstmis te vieren op Eerste Paasdag haalde het helaas net niet. Maar dat mocht de pret niet drukken. Hieronder een kleine foto-impressie van de feestelijke bijeenkomst.

Oud & Nieuw vieren bij de voorzitter in Olst.

------------------------------

Wijn, bier, een BMW-eierdooszitje en een kadukke Duc

MC doet wederom Le Cottage aan

September 2021 - In 2003, 2004 en 2008 resideerde MC al eens in Le Cottage. Het was dus hoog tijd om weer eens af te reizen naar La Douce France. Die noodzaak was er sowiese vanwege het gedwongen cancelen van ons uitje in 2020 in verband met corona. De trip naar Le Cottage vond plaats van vrijdag 17 tot woensdag 22 september.

Op de trap van Le Cottage.

De heenreis verliep via een verrassende route, via Vught... Nadat Bert daar de gebruikelijke buiteling met zijn motor had gemaakt, namen we plaats op een 'hemels' terras. Na een even smakelijke als forse appeltaartpunt naar binnen te hebben gewerkt, kon de reis worden vervolgd. Besloten was om niet in één ruk naar Le Cottage te rijden, maar een tussenstop in Gent te maken. De keuze van Henri voor het Ibis-hotel in het hartje van Gent was op strategische gronden gemaakt. Dat wil zeggen op kruipafstand van de terrassen. En dat was maar goed ook. Onze vaste serveerster gaf toe nog nooit zoveel glazen (21 stuks?) Leffe Blonde naar één tafel gebracht te hebben, plus nog een paar kinderbiertjes voor Jan. Die had ons eerder die dag ook al verrast met een eierdoosvormig, schuimrubberen onderleggertje op zijn BMW-buddysitje. Dit ter bescherming van zijn tere billetjes.

Nieuwe accu
Voordat Henri en Bert op het terras aanschoven waren ze met succes op zoek gegaan naar een nieuwe accu voor Henri's nog maar pas aangeschafte Ducati Multistrada. Later zou blijken dat die aanschaf achterwege had kunnen blijven. Maar daarover straks meer. Hoe dan ook, Gent was een succes en zeker voor herhaling vatbaar, zo was de mening van alle MC'ers. We verkasten regelmatig en lieten ons de de drank en de hapjes goed smaken. Om twaalf uur 's nachts werden we in verband met de coronaregels van het laatste terras geschopt. Misschien maar goed ook. Dat leidde er in ieder geval toe dat we de volgende morgen na een uitstekend ontbijt redelijk fris koers konden zetten naar Le Cottage. Daar ariveerden we in de loop van de middag.

Genieten
Henri's startproblemen (d.w.z. die van zijn Duc) bleken helaas met de nieuwe accu niet verholpen. Na elke rit waren telkens de Volts als sneeuw voor de zon verdwenen. Een oplader uit Marcels goed geoutilleerde werkplaats bracht uitkomst, zij het tijdelijk. Dat alles laat onverlet dat we alle dagen hebben genoten van fraaie motorritten en heerlijke BBQ's. Dat laatste met dank aan BBQ-chaufffeur Vincent en chefkok Eric. De gesprekken waren weer als vanouds: serieus als het moest en allengs minder diepgaand naarmate de avond vorderde. En wat snorde (en rookte) het terraskacheltje lekker tot diep in de nacht.

ABS
Woensdag brak de onvermijdelijke dag van vertrek aan. Henri had wat extra Volts in zijn nieuwe accu geperst, Bert had een stickertje over het knipperende ABS-lampje van zijn BMW geplakt en Jan had zijn eierkussentje nog eens extra opgeschud. Kortom, niets stond een voorspoedige terugreis in de weg. Traditiegetrouw was de laatste stop bij de Somp. Henri moest helaas verstek laten gaan. Hij was bang geen leven meer in de Duc te kunnen brengen en reed door. Maar goed ook. Bij aankomst in Wapenveld was de accu tot op de bodem leeg. Overigens bleek het eierdoosje van Jan geen succes, zo gaf hij ruiterlijk toe. "Die zet ik op Marktplaats", aldus Jan. Onze tip: misschien kun je er een bewoner van Verzorgingshuis De Wendhorst in Heerde nog een plezier mee doen.

Klik hier  voor meer foto's! 

---------------------------------------

MC op stap in coronatijd

"Dom ouwehoeren jaar lang gemist!"

14 mei 2021 - Coronapandemie of geen coronapandemie. De MC liet zich er niet langer door afschrikken en trapte op 14 mei eindelijk de motoren weer eens aan. Weliswaar een mager alternatief voor ons jaarlijkse tripje naar het buitenland (Meschede ging gloeiende, gloeiende, gloeiende wéér niet door!) maar toch, we reden weer eens. En wat was het ouderwets gezellig! Of zoals één van de leden het treffend omschreef: "Wat heb ik dat domme ouwehoeren toch onzettend gemist." 

Jan had een prachtige tocht door het fraaie, pittoreske Drenthe uitgezet. Langs heidevelden, hunnebedden en wat al niet meer. Maar ja, op basis van de buienradar werd toch maar besloten niet noordwaarts te trekken, maar gewoon in de Achterhoek en Salland te blijven.

Op gevoel
Ritmeester Eric wist ons op onnavolgbare wijze te verrassen met fraaie landschappen, leuke dorpjes en smalle weggetjes omzoomd door eeuwenoude eiken. Vraag aan Eric: "Zeg, ken je al die weggetjes?" Antwoord: "Nee, hoor. Ik rijd gewoon op gevoel." En dat gevoel liet hem die dag bepaald niet in de steek. En rugklachten of corona-naweeën? Je hoorde hem er niet over.

Uitsmijters
De eerste pitstop was op het terras van restaurant De Luifel in Ruurlo. Daar lieten we ons de soepjes, uitsmijters en broodjes kroket goed smaken. Voor de tweede pauze zetten we ons op het sfeervolle terras bij de rustieke watermolen Den Haller in Diepenheim. Voor de liefhebber: Den Haller is vermoedelijk de oudste nog bestaande watermolen in Nederland. De molen op de Diepenheimse Molenbeek is een onderslagmolen die als korenmolen is ingericht. De oudst bekende vermelding van de molen dateert uit 1169. De MC zou niet aan cultuur doen...!

Domme proat
De laatste tussenstop betrof geen terras maar een bankje ergens onderweg. Nadat Bert daar een dop uit Erics oor had gepeuterd (iets te enthousiast er ingedrukt) kon ook die laatste aan het gesprek deelnemen. Waar dat gesprek over ging? Geen idee. Gewoon, domme proat.

Volgende trip
Bij het afsluitende glaasje sap na afloop aan de Stationsstraat in Olst was de conclusie eensluidend. Op de volgende trip gaan we niet weer een jaar wachten. Waarvan akte. Oftewel:"Drenthe, wi'j kommt 'r an!"

Op het terras van restaurant De Luifel.

Bij de watermolen Den Haller bij Diepenveen: de fotograaf gefotografeerd, Jan overdenkt zijn zonden en Eric checkt zijn mail. 

-----------------

De praktische details

Onze trip in mei 2020

Van vrijdag 8 t/m woensdag 13 mei 2020 is dit ons schamele onderkomen. Ach, we hebben slechter gezeten, moet je maar denken. We verzamelen ons vrijdags om 09.00 uur bij huize Gosselink-Kits in Vierakker. Na de gebruikelijke kop koffie met gebak zetten we van daaruit koers richting Meschede in Sauerland.

Ons tijdelijke onderkomen in Meschede in Sauerland.

Einde traditie
Op voorstel van Jan - en met instemming van ons allen - komt er met ingang van het komende uitje een einde aan een lange traditie: het (laten) maken van een T-shirt met opdruk. Na 20 jaar creativiteit is de stapel T-shirts hoog genoeg geworden, zo was de mening. Aan Bert de eer om iets blijvends te bedenken. Dus een kledingsstuk dat we kunnen dragen tijdens al onze toekomstige uitjes. Wat het wordt en hoe het eruit komt te zien......We laten ons graag verrassen.

Meer weten over het huisje? Klik dan HIER.

----------------------------------

Proeverij en etentje vielen in de smaak

Om ons 25-jarig bestaan te vieren ging het weekendje Buren helaas niet door. Maar het alternatief mocht er zaterdag 14 september zeker zijn: een proeverij bij stadsbrouwerij DAVO in Deventer met aansluitend een smakelijk etentje. 

De afgevaardigden uit Olst en Wapenveld schoven wat laat aan aan de biertafels, maar dat mocht de pret niet drukken. Terwijl de meesterbierbrouwer zijn interessante praatje hield, hieven wij regelmatig de proefglazen. Die waren weliswaar ietwat klein uitgevallen, maar het moet gezegd: het waren bijzonder smakelijke biertjes! Naarmate het niveau in de glazen daalde, steeg overigens de kwaliteit van de vragen van de aanwezigen. Zo weten we nu waar de naam DAVO vandaan komt (alhoewel me dat ook alweer is ontschoten) en weet Henri alles over temperaturen. 

Aansluitend stond er in restaurant St. Maxime een gedekte dis voor ons klaar. Het eten en de sfeer waren er uitstekend. Of de gasten achter ons - die de nodige moeite hadden om ons gekakel te overstemmen- er ook zo over dachten, valt te bezien. Hoe dan ook: MC 7-2+1 heeft haar 25-jarig jubileum in stijl gevierd. Op naar de volgende 25 jaar!

Op bezoek bij stadsbrouwerij DAVO in Deventer.

En na de leerzame rondleiding door de brouwerij een smakelijke hap.

------------------- 

Jubileumtrip 2019

Een tocht met hindernissen

Vol goede moed werd zaterdag 13 april koers gezet richting Barvaux in de Belgische Ardennen. Het zou een bijzondere trip worden. En niet alleen omdat het ons 25-jarig jubileumuitje betrof.

Incontinente schokbreker
Op een P-plaats even boven Maastricht bleek onder Jans BMW een plasje olie te staan. En nog erger, ook de achterband was met het vettige, gladde goedje besmeurd. De oorzaak van de lekkage was snel gevonden: een incontinente schokbreker. De opgetrommelde ANWB-monteur kon weinig uitrichten. En Jans vervangende vervoersverzekering bleek een wassen neus. Die gold alleen voor auto's - én in het buitenland. Een telefoontje naar een naburige BMW-onderdelenzaak bracht meer soulaas.

Accu kaduc!
Na wat geknutsel, terwijl Marcel een beetje mot kreeg met de BMW-dame achter de kassa, dachten we even later onze weg te kunnen vervolgen. Het BMW-leed was echter nog niet geleden. De startmotor van Erics motor van Duitse makelij gaf slechts een ferme tik. Accu kaduc! We stonden nog voor de BMW-zaak, dus dat was snel en eenvoudig opgelost. Nadat Jan en Eric samen enkele honderden euro's armer waren geworden, werd de tocht voortgezet. Henri en Marcel spraken bij het wegrijden af om de rest van de dagen voor de zekerheid maar als bezemwagen achteraan te blijven rijden.

Koffiemolen
Onder de BMW-rijders was dit jaar voor het eerst ook Vincent. Die had zijn ouwe trouwe Yamaha omgeruild voor een zo goed als nieuwe BMW-Scarver. Hij plopte er met het 650 cc tellende ééncilindertje vrolijk op los. Hoewel de typische éénpittersound een BMW-collegarijder naar zijn zeggen meer deed denken aan een koffiemolen. Vincent trachtte de overstap naar de BMW overigens nog te verdedigen door te zeggen dat de machine een Aprillia-moterblok heeft. Maar veel haalde dat niet uit. Want zoals het spreekwoord luidt: 'Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding.'

Pelletkachel
Bij aankomst in Barvaux bleken we een luxueus onderkomen te hebben geboekt. Met een sauna (Marcel bracht er welgeteld twee minuten in door) en een heuse jacuzzi. In het huis zorgde een volautomatische pelletkachel ervoor dat we er warmpjes bij zaten. Te warm, zo vond onze immer oververhitte Polling. Zodra hij maar even zijn kans schoon zag, zette hij het ding uit. Dit zeer tot ongenoegen van de overigen die de kachel telkens weer aanslingerden.

Oldtimer
Marcel had zijn oldtimer CX voorzien van fraaie, blauwe kentekenplaten. Oké, een tikje illegaal, want die zijn slechts toegestaan op motoren tot en met het bouwjaar 1978. En de CX heeft weliswaar de respectabele leeftijd van 40 jaar, en is derhalve belastingvrij, maar hij is wel uit 1979. Na enig zoekwerk op internet was het hem tóch gelukt een leverancier van de blauwe platen te vinden die niét naar een kopie van het kenteken vroeg. 

Duc-uitlaat
De sportive mono-uitlaat van Henri's Sport Duc slingerde als vanouds weer de nodige decibels het luchtruim in. Vooral in tunnels was het gebrom en geknal niet van de lucht. Vooral goed waarneembaar voor hen die erachter reden. Waar oordoppen al niet goed voor zijn. De uitlaat bleek overigens ook uitstekend te functioneren als verwarming, zo ondervond Vincent, die er zijn gevoelloos geworden handen aan opwarmde.
Opvallend was overigens dat er dit jaar weinig inlogproblemen waren op Henri's mobiele muziekbox. Zelfs Jan wist zich enkele malen probleemloos toegang tot dit wondertje der techniek te verschaffen.

Koppelingsplaatperikelen
Niet alleen Vincent, maar ook Bert had dit jaar een andere gemotoriseerde tweewieler tussen de knieën. Hij had de gedurfde overstap gemaakt van Honda naar BMW. Standaard met handvatverwarming (op de heenreis geen overbodige luxe) en een volautomatisch verstelbare ruit. De motor bleek echter ook voorzien - en dat was minder fraai - van een paar verrotte koppelingsplaten. Dat dwong hem om het gas minder enthousiast open te draaien. Voordeel was wel een rustig rijbeeld gedurende de gehele trip.

Tot slot
De heren gedroegen zich over het algemeen keurig waar het de drank betrof. Worden we dan toch ouder én verstandiger..!? Dat neemt niet weg dat het onder het genot van een late borrel was dat Marcel met het idee kwam om in het jubileumjaar een feest te geven. Daar was echter niet iedereen even enthousiast over. We gaan nog overleggen over een alternatief. Misschien dan toch nog in het weekend van 14-15 september een eindje varen met Henri als schipper en Jan als bootsman...

Filmpje
Er zijn toch nog wat bewegende beelden van ons tripje opgedoken, waaronder één zeer compromitterende opname...!

Nieuwsgierig? Kijk dan snel hier....

OP HET TERRAS 

BERTS DESIGNKOFFER(TJE)

OH LA, LA...

---------------------

Onze uitjes in 2019

Wat heeft 2019 voor onze MC in petto? Heel wat. Zo beginnen we in april met ons jaarlijkse mei-uitstapje. We vertoeven van 13-17 april in een prachtig onderkomen in Ferrières in de Belgische Ardennen. Marcel verzorgt in dat jubileumjaar - we gaan voor de 25ste keer op pad - de T-shirts. Jan doet de snoeiharde onderhandelingen met Belvilla.

Maar daarmee zijn we er nog niet. Om ons zilveren jubileumjaar extra glans te geven, gaan we met de dames een weekendje dobberen. Henri bedient motor en roer. Jan houdt een oogje in het zeil. De rest bezat zich in het vooronder. Het water- en alcoholrijke weekend vindt plaats van 13-15 september.

Meer info over onze boot

---------

Normaal toch!

Tijdens de bbq voor de thuisblijvers op zaterdag 11 augustus 2018 bij V & H werd het idee geopperd om de volgende (zon)dag de motoren maar weer eens aan te trappen voor een ritje. Deze keer voerde de tocht eerst naar De Waag in Doesburg, waar ze de grootste appeltaartpunten van Nederland serveren.

Hierna werd koers gezet naar Hummelo. Daar moesten we natuurlijk even het standbeeld van Normaal bekijken, dat eerder dit jaar werd onthuld. Nadat we Zelhem en Ruurlo hadden aangetikt werd de terugtocht aanvaard.

--------

Schwirzheim mei 2018:

"Waar is hier de nooduitgang?"

Wat was het weer een gedenkwaardig MC-uitje. Maar daarover straks meer. Beginnen we eerst met de heenreis naar Schwirzheim in de Eifel. Die verliep als vanouds, dus soepeltjes. Al had Eric wel wat opstartproblemen in Vierakker. Hij had zijn nieuwste speeltje, een paar felle lampjes, aan laten staan. Dat was dus direct al duwen geblazen.

En nu we het toch over technisch malheur hebben, Berts motor had wat koelproblemen. Gelukkig hield Bert zelf het hoofd wel koel; dus gewoon gas d’r op en deur jag’n. Marcels trouwe CX had trouwens ook te kampen met een technisch ongemak: de startmotor gaf als het enige teken van leven een ferme klik bij het beroeren van de startknop. Gelukkig is de compressie van de 500 CC tellende krachtbron van dien aard dat hij de motor zelf aan kon duwen. Hij hoefde dus geen beroep te doen op de duwkwaliteiten van zijn MC-maten.

BBQ-meesterwerkjes
Het huis in de Eifel was in één woord geweldig. Fraai en rustig gelegen in het rijke groen. En zeker zo belangrijk: het was voorzien van alle eerste levensbehoeften, waaronder een perfecte Weber BBQ-kloon. Dus voor hoofd keuken Vincent kon het al niet meer stuk. Enkele dagen voor vertrek gaf hij nog aan de vrees te hebben dat hij wat te vroeg had gepiekt op zijn Olster BBQ. Die vrees bleek echter volledig ongegrond. Het ene na de andere meesterwerkje kwam van het rooster.

Moeselwijntjes
Uiteraard werden er weer tal van uitstapjes op de motor gemaakt. En wat zijn die wegen geweldig in de Eifel. Bochtig, overzichtelijk en strak als en biljartlaken. Waarlijk een paradijsje. We zwierden en zwaaiden als jonge honden door het Eifelse, heuvelachtige landschap. We bezochten onder meer Cochem. Op uitdrukkelijk verzoek van Henri werd daar niet overgaan tot de aankoop van enkele Moeselwijntjes. Hij teerde nog op de onuitwisbare ervaringen die hij een jaar eerder met het gelige goedje had.

We hadden het al even over Berts koelproblemen; die had Jan ook. Om redenen, die hij zelf ook niet snapte, besloot hij telkens de meegenomen leren broek in het huisje achter te laten en zijn ‘plastic’ broek aan te trekken. Dat resulteerde in zweet in de bilnaad, een rood hoofd en een boel gepuf.

Invul T-shirt
Uiteraard moeten we het ook nog hebben over Henri’s invul T-shirt. Heel goed bedacht van onze jongste spruit: allerlei zaken die we onderweg tegenkwamen, dienden te worden aangekruist met een vooraf door Henri geleverde rode stift. Helaas bleef de reiger onafgevinkt. ‘Probleem’ is wel dat hij met dit creatieve kledingstuk de lat wel erg hoog heeft gelegd voor de T-shirt leverancier volgend jaar. Wie dat is, is de schrijver dezes onbekend. De volgorde moet ergens op deze site staan, maar waar?

Fatale inschattingsfout
Hoewel we een motorclub zijn, heeft MC 7-2+1 een roemruchte reputatie waar het gaat om het drankgebruik. En hiermee belanden we op een heikel punt: het inkoopbeleid. Voor het eerst in ons 24-jarige bestaan werd er een fatale inschattingsfout gemaakt. Er werd te weinig rode wijn ingeslagen. Het gevolg was dat er tijdens onze fameuze kliekjesavond enkele leden waren (nee, we noemen geen namen) die op FRISDRANK overstapten. Waarbij moet worden opgemerkt dat er op dat moment nog wel degelijk alcoholische dranken op voorraad waren in de vorm van overheerlijke brandewijn en pruimenjenever. Duidelijk een agendapunt voor de eerstvolgende vergadering!

Nooduitgang
Drank. Tja. Op dat punt aanbeland, mag niet onvermeld blijven dat Eric, die alleen de eerste avond een tikkeltje vroeg de bedstede opzocht, zich kranig heeft gedragen. Zelfs zo kranig dat hij op enig moment moeite had de glazen toegangsdeur van de serre te vinden. Die vond hij pas nadat hij alle serreramen zorgvuldig had afgetast met in zijn ogen de ietwat vragende blik “Waar is hier de nooduitgang?” Samengevat, we waren allemaal weer lekker bezig tijdens ons tripje. Op naar de 25ste editie in 2019!

Schwirzheim in beeld en geluid

PAS OP, SOMMIGE BEELDEN KUNNEN ALS SCHOKKEND WORDEN ERVAREN!

Video Wirzheim

--------------------

Haut cuisine in Hoorn

Hoorn - Voor ons jaarlijkse etentje togen we op 25 maart 2018 naar restaurant 'Voldaan'. Waar die naam precies op slaat, daar zijn we nog steeds niet achter. In ieder geval niet op het gevoel dat we hadden toen we het  het toetje naar binnen hadden gewerkt en de rekening hadden betaald. Haut cuisine in Hoorn. Of zoals de grap gaat: Ober: 'En meneer, hoe vond u de biefstuk? Nou ober, achter het doperwtje." Maar dat mocht de pret niet drukken. Het was weer erg gezellig!

---------------------------

(Bijna) alles over ons uitje in 2018

Olst 31 oktober 2017 - Na enkele denkbeeldige uitstapjes naar o.a. Erics camping en meerdere hotels c.q. B&B's werd toch maar weer besloten om het ook in 2018 bij één plek te houden. De keuze viel daarbij op een prachtlocatie in Zwirzheim nabij Prüm in de Eifel. Hier dus:

Onze pitbull Polling wordt zoals gebruikelijk ingezet om de reservering van het onderkomen te regelen. Er wordt derhalve wederom rekening gehouden met een mega-korting! Ijs en weder dienende vertrekken we op zaterdag 12 mei 2018 om een uurtje of 09.00 vanuit Vierakker. We keren weer huiswaarts op woensdag 16 mei. Henri gaat ons deze keer verrassen met een creatieve uiting op een T-shirt of ander kledingstuk. De verwachtingen zijn hoog gespannen. Om voor eens en altijd antwoord te geven op de jaarlijks terugkerende vraag: 'Wie verzorgt deze keer de T-shirts?' volgt hieronder de te volgen cyclus:

Henri - Marcel - Bert - Eric - Vincent - Jan

------------------

Stavelot 2017

Over jonge honden en het raadsel van de Mini Bose Box

Stavelot mei 2017 - Het was even zoeken op zaterdagmiddag 6 mei naar het onderkomen in Stavelot. Een zoektocht die uiteindelijk leidde naar een luxe, voormalige directeurswoning op het plaatselijke industrieterrein even aan de rand van het dorp. Compleet met zwembad. Bikkel Polling was de eerste die het gloorbad indook. De rest keek nog even de kat uit de boom om twee dagen later alsnog als jonge honden onder luid geschreeuw het zwembad in te springen.

Niets in het huis of op het ruime terrein deed ook maar enigzsins het vermoeden rijzen dat we midden op een industrieterrein bivakkeerden. Totdat we op maandagochtend, na een nachtje doorhalen, ruw uit onze welverdiende slaap werden gewekt. Een kraanmachinist vond het nodig om pal achter ons onderkomen met donderend geweld een enorme container vol metaal te storten. Dat herhaalde hij alle volgende ochtenden. De enigen die er niets van hoorden, waren Bert en Jan. Die lagen namelijk vredig met hun oordoppen in te snoezelen in hun warme bedje. In eerste instantie niet om het metaalgeraas de kop in te drukken, als wel om geen last te hebben van elkaars gesnurk.

Mini Bose Box
Uiteraard had Henri weer zijn onafscheidelijke Mini Bose box meegenomen. Een ieder kwam aan de beurt om zijn muzikale voorkeur te laten horen. Iedereen? Nee, niet iedereen. Onze Janneman lukte het maar niet om de digitale muur tussen zijn Samsung en de Bose Box te slechten. Hoe vaak hij het ook probeerde. Dit tot zijn grote frustratie. Jans ogen rolden dan ook bijkans uit hun kassen toen het Henri op de laatste dag met enkele klikken wel lukte om het contact tussen de Samsung en de Mini Box tot stand te brengen. En over muziek gesproken. Was in voorgaande jaren het nummer 'Links van Varsseveld, rechts van Varsseveld' van de Spitfyers favoriet, deze keer was dat met stip het fijne lied 'Waarom, waarom..?' van de Heikrekels. Ach, wat genoten de heren van deze moeder der smartlappen. Er werd luidkeels meegezongen en Marcel kon zelfs een dansje niet onderdrukken.

De heren in Vierakker voor aanvang van het uitje. De shirts waren deze keer verzorgd door Jan.

´Plutonium´
Eric was de eerste dag vanwege maagklachten een tikje timide. Zelfs een vrolijke ober op een Brabants terras kon hem niet verleiden zijn ´táánen´ in een mals broodje gezond te zetten. Liever hield hij het bij een glaasje water. Maar toen de ´plutonium tabletten´ de volgende dag eenmaal waren aangeslagen, was er al ras geen spoortje meer van de malleur te bekennen en dronk en at Eric dapper mee. Ook Vincent moest even een beroep doen op de helende werking van de ´plutonium´. En met succes. We hebben hem niet meer over zijn maagkrampjes gehoord.

Cultuur
Om de culturele honger te stillen, werd een bezoek gebracht aan het racemuseum in Stavelot. Likkebaardend stonden de heren te kijken bij al het racemoois. En zo brak de laatste ochtend aan. Die werd niet alleen door een rumoerige kraanmachinist luid verstoord, maar ook nog eens door een overijverige schoonmaakster die ons het liefst om 10.00 uur het huis uit had geveegd. Dat mocht de pret echter niet drukken. Na een geslaagde terugreis namen we traditiegetrouw met een ferme eenwelgemeende handdruk afscheid bij de Sompe. En zoals altijd verzuchtten we eensgezind dat het weer ´heel erg gezellig was geweest´. En daar was geen woord van gelogen.

Volgend jaar
En voor wie het vergeten mocht zijn - het kwam nogal laat ter tafel - volgend jaar zetten we op uitdrukkelijke verzoek van Eric koers naar ´oonze´ camping aan de oevers van de Drôme in Zuid-Frankrijk. Op 31 oktober om 20.30 uur gaan we het daar aan de Stationsweg in Olst nog eens uitgebreid over hebben.

filmpje stavelot 2017!

-------------------------

MC-heren en -dames aan de Heerder dis

Het kostte wat heen en weer geapp, maar op 18 maart jl. konden de MC-heren en -dames dan eindelijk uit eten. Op aanbeveling van ex-postbode Polling viel de keus deze keer op De Postkamer in Heerde. Hij voelde zich direct helemaal thuis in dit nieuwe etablissement. Maar dat gold ook voor de overigen. In de gemoedelijke ambiance werkten ze de geserveerde gerechten met graagte naar binnen. Hoewel Eric nog wel even op zijn biefstukje moest wachten. De kok had namelijk wat moeite met Roets wens om het lapje vlees ‘saignant’ te bakken. Pas de tweede keer was het raak en kon ook Eric mes en vork ter hand nemen.

Dodelijke blikken aan de overige tafels deden overigens vermoeden dat het stemvolume nu en dan het maximaal toelaatbare aantal decibels ietwat overschreed. Maar dat mocht de pret niet drukken. Na de afsluitende koffie - voor sommigen in gezelschap van een drupje cognac (wat een knieperts daar in Heerde) en nadat de financiële schulden waren vereffend, werd koers gezet richting Wapenveld. Want nu we toch in de buurt waren, moesten we natuurlijk even het bescheiden en in aanbouw zijnde keukentje van het MC-echtpaar Van der Beek bewonderen. En het moet gezegd: het was even schuiven met het kookeiland, maar het resultaat mag er zijn! Nadat Henri’s recentelijk aangevulde Tarapaca voorraad met de helft was teruggebracht, en ook de gesprekken langzaam maar zeker tot bodemniveau waren gedaald, werd het de hoogste tijd om huiswaarts te keren.
Dames en heren, het was weer buitengewoon!

---------------------------

Zijspiegeltje, zijspiegeltje aan de wand...

Er was eens een motorrijder, laten we hem voor het gemak Henri noemen, die ging op een zonnige dag naar een bijeenkomst in een heel ver land: Ducatiland. En het was niet zomaar een bijeenkomst. Neehee.... het was de Ducati-Supersportdag. En op die dag werd een heuse verkiezing gehouden. Zijspiegeltje, zijspiegeltje aan de wand.... wie heeft de mooiste Supersport van het land?

Nou, dat was leuk!  Alleen Henri wilde helemaal niet meedoen aan die verkiezing. Hij kwam voor de geile wijven. En die waren er volop. Maar ja, hij had niet veel te willen. Een boosaardig jurylid stond plots voor de nietsvermoedende Henri, die net lekker lag te vozen met een blonde Duc-babe. 'Zo jongeman, heb jij niets beters te doen? Zou jij niet eens meedoen aan de verkiezing', barste de man. 'Ku'j godverdegodver niet zien da'k bezig bunne', bitste Henri terug. Nee, die Henri was niet bang hoor. Maar het mocht niet baten. De man trok Henri subiet van het Duc-mokkel af en sleurde hem mee voor een 10-koppige jury. Die was er snel uit, want de andere Ducs zagen er werkelijk niet uit. En zo kon het gebeuren dat Henri tegen zijn zin in werd gekroond tot Duc-koning van de dag. Als beloning mocht hij een wens doen. Nou, die had Henri wel. 'Ik zou graag weer een lekkere Duc-babe aan de grond trekken.' En zo werd het toch nog een leuke dag. En Henri? Die reed nog heel lang - en toch ook wel een beetje supertrots - rond op zijn Supersport.  

--------------------

MC-trip 2017

Van 6 t/m 10 mei 2017 verblijven we in een zeer luxueus onderkomen (met zwembad!) in de buurt van Stavelot in de Belgische Ardennen.

Klik hier voor meer info!

----------------------

Mürlenbach mei 2016

Halve hanen en een gastvrouw in negligé

Zaterdag 7 mei 2016 was de dag “die we wisten dat zou komen”. De heren stonden klaar voor, jawel, de 21 editie van het jaarlijkse motorweekend. Ieder op zijn trouwe ros, behalve Henri natuurlijk, want die is bepaald niet eenkennig en wisselt jaarlijks van motor. Deze keer had zijn Honda Transalp het veld geruimd voor een onvervalste Duc. Die laatste produceert overigens dermate veel decibellen dat de rijders achter hem zich genoodzaakt voelden om de oordoppen er tot aan het trommelvlies in te proppen.

Deze keer ging de trip naar het wonderschone Mürlenbach op een afstand van laten we zeggen 300 km. De navigatie-apparaten van de beide ritmeesters Eric (benoemd) en Bert (zelfbenoemd) waren daarin namelijk niet eenduidig. De geplande tijd voor de rit werd in elk geval ruimschoots overschreden. Na een lange maar oh zo mooie tocht werden we als een echte motorgang door de gastheer ontvangen en kregen we gelijk het stempel van het dievengilde opgeplakt. “De motoren niet in de garage want dan ben ik morgen weer mijn haakse slijper kwijt,” aldus een argwanende huisbaas Johán. Daarbij refererend aan een eerder bezoekje van enkele  andere motorrijders. Dat moeten Hells Angels of op zijn minst Banditos zijn geweest. “Want, “zo vertelde Johán “die lui schoten hier in het bos met pistolen op de everzwijnen.” Ja, ja…

MAND!
Gelukkig was de gastvrouw van een ander kaliber. Zij zag de ware aard van de heren. Zodra gastheer Johán weg was, verscheen ze in een spannend negligé (“Mannen, ik stond net onder de douche…..”) om de heren te paaien met een mandje (“korter,…. MAND!”) hout. Maar zoals het echte heren betaamt, gaan die ook in den vreemde niet zomaar van de kruk voor het eerste de beste meisje van 60 jaar. Uiteraard werd er weer flink inkopen gedaan in de lokale super. Deze keer zouden we dat georganiseerd doen. Henri hield de boel nauwlettend in de gaten, maar kon toch niet voorkomen dat we met ietwat te veel vlees (een kilootje of 6) huiswaarts keerden. Zelfs een doosje alcoholvrij bier (!) zag hij over het hoofd.
Eric - en af en toe Bert – trakteerde ons weer op de mooiste routes door het altijd weer fraaie Eifelland. Eenieder kwam volop aan zijn trekken. Jan droeg als vanouds de rode lantaarn. Prettig, want dan werden de overigen tenminste niet telkenmale verblind door diens remlicht bij het naderen van een bocht. Bert koerste weer als vanouds. Hij zat waarschijnlijk nog met zijn kop bij Luik-Bastenaken-Luik en dacht met tussensprints het peloton aan flarden te rijden. Tevergeefs uiteraard. Henri moest aanvankelijk nog wat wennen aan zijn Italiaans Duc, maar na enkele dagen hing hij – zij het voorzichtigjes - zelfs af en toe met zijn luie reet naast buddyzit.

Ongewild olieverlies 
De oude garde bleef netjes in het gareel en toerde routineus de kilometers mee. De jaren van de Yamaha van Vincent beginnen langzaam aan te tellen, gezien het olielampje dat hem na enkele dagen er fijntjes op attendeerde dat het peilen van het olieniveau geen overbodige luxe was. Voor de rest zoemde het 650 cc tellende viercilindertje er tevreden op los. En over olie gesproken: Bert dacht aanvankelijk dat zijn Pan ietwat incontinent was geworden. Een oplettende Henri had de oorzaak van het euvel snel gevonden: een niet goed aangedraaide oliedop (!). Ook de Duc kreeg last van ongewild olieverlies. Een lekke oliesensor, zo bleek later. De oldtimer CX van Marcel gaf ook deze keer geen krimp en liet zich gewillig over het bochtige asfalt sturen.

"Ein halve Hahn bitte"
Tijdens elke rit werden ook diverse terrassen bezocht en werd van een lichte lunch genoten. Bert dacht deze dagen voor de afwisseling een keer niet aan de lijn en liet de heer Montignac en mevrouw Bakker voor wat ze waren. Hij dacht zijn rammelende maag definitief het zwijgen op te leggen en bestelde in zijn beste Duits “eine halve Hahn bitte”. Hij ruimde alvast wat plek in op het geserveerde broodje kaas in afwachting van de halve haan. Helaas voor hem bleek een “halve Hahn” een Keulse uitdrukking te zijn voor een broodje kaas. Blijven oefenen Bert.
De BBQ maakte weer volop overuren. Na de copieuze maaltijden werd er als vanouds levendig gediscussieerd en geluisterd naar nieuwste hits op de draadloze boxen van Henri en Bert. Henri had weer zorgvuldig een uitgebreid scala aan muziek geselecteerd. Bovendien had hij de hand weten te leggen op de top 40 van de beste fluiters. Zo leerden we feilloos de klanken van de tjitjaf, de flierefluiter en de zwartkop.

Hardnekkige kater
Het terras was dit jaar groot, té groot zelfs. Want hoe de heren MC’ers ook hun best deden, ze kregen het niet rondom versierd met lege flessen. Of zijn ze dan eindelijk verstandiger geworden en wordt er minder ingenomen? Dat laatste lijkt het meest waarschijnlijk. Dat neemt niet weg dat één heer in bed werd betrapt in gezelschap van een hardnekkige kater. Doch deze doorstond hij manmoedig en het weerhield hem er niet van om nog dezelfde middag dapper mee te toeren. Hoewel hij later die avond wel toe moest geven zich niet veel meer van de eerste deel van de tocht te kunnen herinneren.

Even schakelen
Woensdag ochtend verlieten zes tevreden heren met een voldaan gevoel het wonderschone Mürlenbach, uitgezwaaid door onze gastvrouw. De dagelijkse plicht wachtte weer. Het was weer even schakelen na vijf hectische motordagen. Desondanks kijken we alweer reikhalzend uit naar het volgende jaar. Dan wordt koers gezet naar een zeer luxe villa (met zwembad)  in ..... We zijn daar van zaterdag 6 mei t/m woensdag 10 mei!

filmpje Mürlenbach

------------------------

MC-uitstapje 2016

Mürlenbach here we come! 

Het ging weliswaar gepaard met enig gemopper, maar desondanks slaagde 'huismeester Henri' er wederom in om staande de vergadering een pareltje uit het Belvilla-aanbod tevoorschijn te toveren voor ons uitstapje dat van zaterdag 7 mei t/m woensdag 10 mei 2016 plaats zal vinden.

Dit sfeervolle geheel uit hout opgetrokken chalet (circa 306 m2) ligt aan de bosrand van het dorpje Mürlenbach in de Eifel. 

Klik hier voor meer info over het huis

Maar er kwam uiteraard meer ter tafel tijdens de vergadering die plaatsvond op woensdag 11 november 2015 in huize Polling (en dan hebben we het niet over het bier, de wijn en de nootjes). Jan gaf aan dat de kans zeer wel aanwezig is dat hij niet mee kan. Dit als gevolg van zijn privéomstandigheden. Eric maakte kenbaar dat hij weer opa wordt. Wat is het probleem? zul je zeggen... Dat is het feit dat Kim uitgerekend in de eerste week van mei is uitgerekend. Het kan dus maar zo gebeuren dat Eric wordt weggeroepen om aan zijn opa-verplichtingen te voldoen. We wachten maar rustig af. Hierna ontstond er enig tumult over de T-shirts. Wie mocht die deze keer regelen? Onduidelijkheid alom, maar na het raadplegen van onze MC-site kon onomstotelijk worden vastgesteld dat Jan aan de beurt was. Maar ja.... die gaat wellicht niet mee. Dus ging de eer naar Vincent, de volgende op de lijst. Als gevolg van het tumult, bleef een belangrijk agendapunt onbehandeld: vanaf welke locatie vertrekken we de zesde mei?

Kortom....wordt vervolgd!

- - - - - - - - - - - - - -

Met enige vertraging, maar ze zijn er: 

De MC-jubileum T-shirts!

Het was nog even spannend of Eric ze niet weer was vergeten, maar op donderdag 6 augustus 2015 was het dan toch écht zover: de officiële overhandiging van de MC-jubileum T-shirts. Dit gedenkwaardige moment vond plaats op de Friese camping op de stek van Jan aan de oevers van het winderige Tsjûkermar. Een en ander ging op die snikhete dag vergezeld van een smakelijke bbq.

Vanwege het 20-jarige jubileum waren de shirts dit keer voorzien van een print zowel op de voor- als op de achterzijde.

Voorafgaand aan de plechtige uitreiking vond er een 240 km lange toertocht plaats (Marcel zag circa 300 km asfalt onder zijn CX-wielen doorgaan) over bochtige weggetjes, langs glinsterende rivieren, door koele bossen, dorre heidevelden en pittoreske Veluwse dorpjes. De fraaie route was uiteraard uitgezet en geheel in handen van kopman Eric, waarvoor hulde en dank!

----------------------

Sauerland mei 2015 

MC-uitje 2015 (bijna) als vanouds

There's no shirt like no shirt! En zo is het maar net! De T-shirts met jubileumopdruk (MC 7-2+1 bestaat 20 jaar) waren helaas aan de Stationsweg in Olst achtergebleven. Vandaar dat er deze keer een ietwat afwijkende en pikante groepsfoto werd gemaakt.

Het weder
Ach, hoe zeer kunnen weermannen en -vrouwen ernaast zitten. Voor Sauerland hielden ze het vooraf op regen, regen en nog eens regen. Zelfs voor een enkel licht sneeuwbuitje moest worden gevreesd. Begin mei 2015 scheen echter in Elpe en omgeving de zon die hooguit nu en dan eventjes schuilging achter een wolkje. En wat is het dan heerlijk rijden over het gladde en bochtige asfalt in Sauerland. De routebepaling was zoals gewoonlijk in handen van Eric. Dat leverde overigens opvallend weinig doodlopers op dit jaar. Bert reed dit jaar als een echte heer. De navigatie had hij dit jaar thuisgelaten. Dat gaf hem de rust om achter in het peloton als een echte herdershond op de kudde motorrijders voor hem te letten.

Henri's gadgets
Henri had flink geïnvesteerd in geinige, maar toch ook praktische gadgets. Daaronder was een heus mini-videocameraatje. Gemonteerd op de kuip van zijn Transalp leverde dat spectaculaire beelden op. Hij had nog een ander speeltje meegenomen: een draadloze Bose-box. Via een Bluetooth verbinding tussen smartphone en Bose kon iedereen zijn eigen favoriete muziek ten gehore brengen. Nou ja.... bijna iedereen. Vincent kon, ondanks talloze pogingen, met zijn Samsung lange tijd geen blauwe tanden verbinding tot stand brengen. Totdat ICT'er Jan het hem uit de brand hielp. Materiaal-/motorpech bleef deze keer bij een schroef die zich als een tijdbommetje in de achterband van Henri's had geboord. Na een kort bezoekje aan Pinke Reiffelservice, en 159 euro armer, kon hij weer met een gerust hart op de motor stappen.

Opvallend gedrag
En voor de rest was alles weer als vanouds. Dat wil zeggen: Wein, Bier und Gesang. Opvallend was wel dat dit jaar niet Eric maar Jan steevast als eerste de bedstede opzocht. Naar de oorzaak van zijn opvallende gedrag blijft het gissen. Maar ook Marcel leek even niet meer de nachtbraker van weleer. Tegen elven meenden we hem horen zeggen: “Ik schiet het bed in”. Echter na een vragende blik van ons allen (behalve van Jan natuurlijk, want die lag al uitgebreid onder zeil), corrigeerde hij zich snel: “Ik giet er nog een fles in”. Een verspreking of toch de leeftijd? Tja.

Het huisje
Het huisje was overigens een typisch  gevalletje van 'mooier op de foto dan in het echt'. Alles was fonkelnieuw, dat wel, maar douchdeuren vielen spontaan uit de railing, traptredes braken af onder het vedergewicht van Henri en ramen vielen bijkans uit de kozijnen. Prutswerk op niveau, zullen we maar zeggen. Maar dat alles mocht de pret niet drukken. Nu maar hopen dat we de borg terugkrijgen.

Nieuwsgierig naar Henri's camerawerk? Het eerste filmpje!

filmpje!

------------------------------------

Op naar Sauerland in 2015!

Heren, we houden het kort. Dit wordt ons onderkomen van zaterdag 2 t/m woensdag 6 mei in 2015!
Nicht schlecht oder? Het paleisje ligt in de buurt van Olsberg in Sauerland op circa 260 kilometer vanaf Olst.

Voor meer info kijk op: MC-huisje 2015

Notulen 2014

Jan - die via de KPN megakortingen kan bedingen - regelt de boeking bij BelVilla.
Erik gaat het sluimerende creatieve deel in zijn brein voorzichtig wekken en zorgt voor de T-shirts. 

Dag van vertrek: zaterdag 2 mei 2015.
Verzamelen: 09.00 uur bij Huize Roetgering aan de Stationsstraat in Olst.

Overige zaken
Het wordt ons 20ste uitstapje. Een heus jubileum dus. Over de nadere invulling van het feestelijke programma wordt nog nagedacht. Dames en drank mogen in ieder geval niet ontbreken.

Het fotoalbum van onze site loopt vanwege ruimtegebrek hopeloos achter. Marcel gaat bij STRATO informeren wat het upgraden van de site kost en hoeveel fotopagina's we er voor een schappelijk prijsje bij kunnen krijgen. Nadere info volgt zo spoedig mogelijk.

Oh, ja. Mochten jullie de teller op de homepage missen; die is er afgehaald. Een teller op je site brengt de wettelijke plicht met zich mee dat bezoekers moeten worden gewaarschuwd voor het gebruik van cookies. Veel te ingewikkeld allemaal, dus maar gewoon de teller geschrapt. Als je daar onoverkomelijke bezwaren tegen hebt, neem dan even contact op met de voorzitter.
P.S. We hadden tot vandaag (woensdag 15 oktober 2014) 703 bezoekers!

-------------------  

Lang weekend in Zorge zonder zorgen

Voorbereid op de meest barre weersomstandigheden vertrokken we op 5 mei  stipt om 09.13 uur richting Oosterburen. Maar ondanks alle voorbereidingen kwamen we verkleumd en nat aan in Zorge, een plaatsje in de verdacht groene Harz.

Het onderkomen was zoals het de heren behaagt, dat wil zeggen ruim en voorzien van alle luxe. Dus met sauna en fitnessruimte. Alleen de BBQ was ietwat aan de krappe kant. Het gebied leende zich uitstekend voor prachtige tochtjes. En voor het eerst in ons bestaan werd er zowaar wat cultuur gesnoven. Uitstapjes naar historische stadjes, als Goslar, Quedling en Wernigerode, een heuse Holzköhlerei bezocht (maar niet heus), de ‘Harzer hexen’ gezien en een indrukwekkende rondleiding gehad in kamp Buchenwald.

De heren even apart belicht

We laten de heren even afzonderlijk de revue passeren.
Erik, prima uitgerust en afgetraind, kon zijn krachten weer eens ouderwets goed verdelen. Hij piekte zelfs tot ver na middernacht. Dat moesten we dan de volgende morgen wel weer bezuren omdat het ontbijt een uur later werd geserveerd! Agendapunt(je) voor de volgende vergadering. Verder genoot hij zichtbaar van zijn rol als ‘veuropri’jer’. Schielijke remmen liet hij - de goden zij dank - dit jaar achterwege.

Bert genoot in Zorge met volle teugen van het goede leven. Dat hij dat sowieso doet, is hem goed aan te zien. Ondanks een cholesterolgehalte op het randje, een iets prononcerend buikje (al komt dit volgens Bert door zijn holle rug…, ja, ja….) paradeerde hij weer als een ware adonis door het huis. Op de motor gedroeg hij zich zowaar keurig en bleef hij netjes in positie rijden, een enkele uitzondering daargelaten. Zweten deed hij als enige in de sauna. Daarbij stuwde hij niet alleen de temperatuur in die ruimte, maar ook het elektriciteitsgebruik op tot ongezonde waarden.

Jan had dit keer de oppas goed geregeld, was volkomen ontspannen en voelde geen enkele tijdsdruk. Dus hadden we op de laatste dag als afsluiter zelfs nog tijd om uitgebreid asperges met zalm te eten. Janneman was, ondanks het standaard verbod op Duo Penoti, goed gehumeurd. Hij haalde zelfs een keer spontaan koffie bij ons bezoek aan het houtskoolmuseum. Dat de koffie van gebrande houtskool was getrokken in plaats van gebrande bonen, was hem niet aan te rekenen. Het kwam uit een goed hart zullen we maar zeggen.

Marcel had weer de beschikking over een hypermoderne videocamera en liep als ware hij Jan de Bont te filmen. Een strakke samenvatting met treffende ondertiteling is het resultaat.  Noodgedwongen moest Marcel een nacht op de bank slapen. Zijn kamergenoot kreeg plots last van een Obstructieve Slaap Apneu en daar waren zijn oren niet tegen bestand. Die slapeloze nacht weerhield hem er niet van om de volgende dag op zijn inmiddels fameuze Honda CX-500 als een hinde over de Harzer wegen te dartelen.

Henri begon in een opvallend rustige rijstijl, zeg maar gerust ‘voeperig’. Gaandeweg kwam hij echter wat meer los en reed hij als vanouds door de bochten. Hoewel. Waar is de tijd gebleven dat hij met het ‘kuntje’ naast de buddyseat in fraaie stijl de bochten aanviel? Op de laatste avond plaatste hij zijn I-pod, met de volumeknop voluit, in de woonkamer. De voorzitter, niet bestand tegen al dit geweld moest tegen zijn gewoonte in als eerste afhaken. Erik bleek het langst de I-pod trotseren. Tot ver na middernacht loste hij al intra- en extrapolerend met Henry de meest prangende wereldproblemen op.

Vincent, begonnen aan zijn tweede jeugd met lange, wapperende (weliswaar grijze) manen, bleef het licht ’s avonds uitdoen. Datzelfde licht deed hij voor het eerst in de MC-historie trouwens ’s morgens ook als eerste weer aan. Wederom soepel in de heupen kon hij weer prima meekomen op zijn nog immer trouwe Japanner. En nu we het daar toch over hebben: onder de deskundige leiding en de nodige druk van oldtimer-specialist Marcel, lukte het Vincent na 20 jaar om het achterlicht van deze trouwe ‘pyjama’ te maken. Hulde!

Hoezo 'oud'?
Dat de heren op leeftijd komen, was aan de hoeveelheid genuttigde drank beslist niet af te lezen. Wel was er een kleine verschuiving van bier naar wijn waarneembaar. De hoeveelheid vlees op de BBQ liep wel fors terug. Verorberden we een aantal jaren geleden nog met twee vingers in de neus een kilo per persoon, nu hielden we het na een paar onsjes vlees voor gezien. Bovendien waren de heren aanmerkelijk kieskeuriger. De kiloknallers werden vervangen door eendenborstfilet met aardappelkroketjes, opgediend op een bedje van verse salade. Maar het was weer goed. Heel goed zelfs! We kijken nu al weer uit naar het volgende jaar. Waar dan de reis naar toe gaat, is nog niet bekend. Daar hebben we de najaarsvergadering weer voor. 

Filmpje

------------------------------------------

Notulen MC-voorjaarsvergadering 2012

... en andere wetenswaardigheden

Nadat ook de geachte afgevaardigde uit Vierakker stipt om 20.30 uur zijn opwachting had gemaakt, kon op woensdagavond 25 januari jl. dan eindelijk de MC-voorjaarsvergadering aan de Stationsweg van start. Hieronder volgen chronologisch de besproken agendapunten met bijbehorende afspraken.

Het voltallige MC-bestuur in alle wijsheid bijeen (foto: Van der Beek Vakfotografie).

Het voorjaarsuitje

Jaarlijks MC-T-shirt of aanverwant artikel
Het gebruikelijke MC-collectorsitem wordt dit jaar verzorgd door het geachte lid Van der Beek. De verwachtingen zijn zoals gebruikelijk hoog gespannen. Wordt het dit jaar dan eindelijk een string...?

Ladies day 2012
Het jaarlijkse evenement voor de MC-dames wordt gehouden op 6 en 7 oktober 2012. Plaats des onheils: huize Roetgering aan de stationsweg in Olst. Daar zal naar goed Olster gebruik een minimaal hersendood gewaand eendagsbiggetje op uiterst diervriendelijke wijze aan het spit worden geregen.
Start van het spektakel: 6 oktober om ca. 16.00 uur.
Vincent en Eric zorgen voor het wentelbiggetje en bijkomende gerechten. Henri ontvangt van Vincent een bouwtekening op basis waarvan hij het spit op een rustige zondagochtend in elkaar kan lassen. Henricus, denk eraan: altijd van je af lassen.

Voor hen die blijven slapen
Eric en Karin zorgen voor overnachtingsmogelijkheden. Bovendien zullen zij voor hen die dat op medische gronden nodig hebben enkele recouvery-ruimtes inrichten.

Pollinga 50 jaar op deze aardkloot
Op 23 december zal Jan P. Abraham diep in de ogen kijken. Uit louter praktische overwegingen zal hij dit heuglijke feit op zaterdagavond 22 december vieren in een gepaste gelegenheid in Heerde. Nadere bijzonderheden volgen.
Janneman, we wensen je nu al veel sterkte met het nemen van deze psychologische drempel.

Motorbeurs/Chinees Utrecht
Van 23-26 februari 2012 vindt de motorbeurs in Utrecht plaats. Wie de onbedwingbare behoefte voelt om deze beurs, met aansluitend de Chinees, te bezoeken, kan op persoonlijke titel contact opnemen met ritmeester Henri. Een eventueel vertrek staat gepland op vrijdag 24 februari. Vertrektijd: circa 13.00 uur, vertreklocatie vooralsnog onbekend.

Verjaardagen Eric & Karin
De eeuwig jeugdige Eric & Karin vieren in 2012 gezamenlijk hun verjaardag. Dat zal geschieden op zaterdagavond 30 juni. Komt allen!

Op zaterdag 5 mei a.s. zetten we koers richting het Duitse Zorge.
Een ritje van 431,5 km; goed voor individuele benzinekosten van 63 euro p/p (afhankelijk van rijstijl en motormerk). Op woensdag 9 mei keren we huiswaarts.

Heerden- en Wapenaren worden geacht zich om 08.15 uur te verzamelen bij huize Nak. Om 20.30 uur wordt eenieder om 08.30 uur verwacht aan de Stationsweg in Olst alwaar na het nuttigen van een kop koffie de motoren zullen worden aangetrapt.

Wat we niet (!) meenemen!
- Beddegoed (wordt gehuurd / regelt Eric)
- Huisraad (zal naar verwachting voldoende aanwezig zijn)
- Escortdames (mogelijkheden worden ter plekke onderzocht)

Wat we wel meenemen!
- Verplicht: handdoeken, gepast uitgaans- en vrijetijdstenue
Aanbevolen: ondergoed, nachthemd (voor slaapmutsen wordt gezorgd)

----------------------

MC'ers op boev'mpad 

Hadden we naar Durbuy (mei 2011) alles meegenomen, behalve.... inderdaad kolen! Eigenlijk de taak van ons hoofd-BBQ. Maar ja, die wordt ook een dagje ouder en die 'pookt' niet meer zo hard. Goede raad was duur - en Belgische kolen ook. De kolen lagen achter slot en grendel in het tuinhuisje. Maar voor ons geen beletsel. Het raampje was zo gelicht. Maar sociaal als wij zijn, hebben we bij het weggaan de lege zak weer keurig terug gezet...

--------------

Kleintje Abraham voor Bert Nak

Als Abraham zelf geen feest geeft doen wij het wel. Een kleintje Abraham hebben we gevierd in café-biljard met volledige vergunning, de Post in Oene. De voorzitter had een gepast kleine toespraak.

Voor de volledige toespraak klik hier.

----------------------- 

'Ladiesday' was toch vooral een 'boysday'

Op 26 september 2011 (????) was dan eindelijk de ladiesday. Nou ja, ladiesday... Alleen Henny representeerde het vrouwelijke geslacht. Alle andere MC-ladies lieten verstek gaan. Ritmeester Henri had een bochtig (enkele kaarsrechte polderwegen daargelaten), dus prachtig parcours uitgezet. Op onnavolgbare wijze, en met opvallend veel tussenafstand, slingerden we via het achterland van Oldebroek en Weezep naar Harderwijk.

In Harderwijk, waar we aan wal gingen voor een warme prak, wisten we een of andere bejaarde zover te krijgen dat die ons op de foto wilde zetten. Ze had wel wat last van trillende handjes (Parkinson?) gezien de onscherpte van het kiekje. "Gelukkig", zo merkte onze huisfotograaf Henri op, "staan de motoren er wel scherp op." En Henny natuurlijk ook, als ze tenminste niet achter het brede voorhoofd van Henri was weggedoken. De tocht werd voortgezet via de lineaalrechte polderwegen. Henri had nog het idee om ter compensatie vanuit Hasselt al slingerend naar Kampen te gaan, gevolgd door de dijk van Zalk naar Hattem. Maar vanwege de tijdsdruk (volgende keer toch maar wat harder jagen!) zag hij daar vanaf. Maar desondanks een puike rit. Hulde aan de ritmeester. En dames, volgend jaar allemaal weer van de partij, toch...? En Eric natuurlijk ook, want ook die schitterde door afwezigheid.

---------------- 

Butgenbach was "ham and eggs" 

"Tja, Butgenbach 2010..... Een ding staat vast: het was een onvergetelijk weekend. Maar dan wel in de verkeerde zin van het woord. Vanaf het begin rustte er al geen zegen op. Verschil van mening over de datum van vertrek en een tekstfoutje op het T-shirt. Hoewel Vincent tot aan het bordje van de bebouwde kom volhield dat het toch echt Butgenbac was. 

Dezelfde Vincent die het weekend meer vanaf de pot, dan vanaf de buddyseat meemaakte. Zelfs het 'plutonium' van Eric, waarmee naar verluidt getracht gaat worden het olielek in de Mexicaanse Golf te dichten, bracht geen uitkomst. En dan tot overmaat van ramp de achteropknaller van Henri en zijn voortijdige vertrek richting Nederland. Eric achterlatend met een aanzienlijk minder fraai gestroomlijnd koffertje, en een zere poot. Jan moest het doen met een mooie afdruk van Henri's koelribben in de koffer. Ach, eerlijk gezegd stond het als striping nog niet eens zo gek. Het gaf de BMW zowaar ineens een heel sportief karakter. Niks aan doen, zou ik zeggen.

Bravo Eric!
Maar het leed was nog niet geleden. Vincent's Yamahaatje begon plots een ietwat penetrante geur te verspreiden. Nu deed Vincent dat zelf ook (hoewel Bert ook heel aardig meedeed), dus niemand zocht de oorzaak direct bij zijn motor. Achteraf bleek de accu te zijn drooggekookt, hetgeen overigens al door de vice-voorzitter en oldtimerspecialist was geopperd. Bij alle narigheid was er echter wel een lichtpuntje. Eric, die doorgaans na het nodige geëxtrapoleer de bedstede voortijdig opzoekt, liet zich deze dagen van zijn beste kant zien en deed zowaar menigmaal als laatste het licht uit. Bravo Eric. En nu volhouden! Maar dat neemt niet weg dat het uitstapje al met al 'ham and eggs' was. Gauw vergeten, hopen dat de verzekering niet zeikerig doet en bidden dat Murphy de volgende keer aan onze MC-deur voorbij gaat. 

- - - - - -

Voorjaarsvergadering 2010

Aanwezig: Henri, Erik, Bert, Marcel en Vincent
Afwezig met kennisgeving: Jan         

Tijdens de jaarlijkse voorjaarsvergadering (3 februari 2010) ook wel bekend als de "Korenwijn bijeenkomst" zijn de volgende zaken besproken:

- Er werd uitgebreid stilgestaan bij het tragische ladderincident waarbij de Alfa van Henri niet ongeschonden uit de strijd is gekomen.

- Marcel maakt in zijn nieuw te bouwen schuur geen smeerput maar een professionele hefbrug. Unaniem zijn we van mening dat dat gekroep in zo'n smeerput niks weerd is.

- Het motorweekend is definitief vastgesteld. Vertrek vrijdag 30 april en terugkeer op dinsdag 4 mei. Op de vertrek dag verzamelen we ons om 9 uur bij Marcel in den 4-akker.   Eerder tijdstip was helaas niet mogelijk in verband met de verplichtingen van onze vice-voorzitter bij de Wichense Koninginnenacht. 
We verblijven wederom in ons luxe resort in Butgenbach inclusief sauna. Marcel heeft aangegeven op medische gronden geen gebruik te kunnen maken van de aanwezige sauna. Jammer, want dit jaar is er in de afterparty een masseuse aanwezig voor het gladstrijken van de laatste plooien.

- Vincent zorgt dit jaar voor de T-shirts met gepaste opdruk. Suggesties voor een pakkende tekst zijn welkom.

- Voor de ladies day is nog geen definitieve locatie gevonden. Diverse locaties zijn de revue gepasseerd, maar helaas voldeed nog geen enkele daarvan aan de hoge eisen die wij eraan stellen. Mogelijk kan Erik via zijn Enterse netwerk nog een uiterst luxueus optrekje regelen. Wordt vervolgd.

-Voor het etentje op 24 april wordt eveneens nog naar een geschikte locatie gezocht. Allen zijn het erover eens dat het een gelegenheid moet zijn waar we vooral onszelf kunnen zijn en niet geremd worden door andere gasten. Als mogelijke gelegenheden zijn genoemd Post in Oene, De Statenhoed in Twello, Hoeve 't Loo in Heerde en Taveerne Tivoli bij het Harley museum in Raalte. Vincent zal deze week met een definitief voorstel komen.

Naschrift: na uitgebreide locatie bezoeken van de voorzitter is de keus gevallen op Taveerne Tivoli in Raalte. Tafel 13 voor de grote schouw is inmiddels gereserveerd. Aanvang 20.00 uur. 

- De verjaardag van onze ritmeester valt dit jaar op zondag. Allen zijn op 14 maart vanaf een uurtje of 3 van harte welkom. 

-------------------------------------

Aankondiging Ladiesday 2010

Eenmaal per jaar laten de heren zich tijdens een weekendtochtje vergezellen door de dames. Dit jaar zal dat plaatsvinden op zaterdag 18 en zondag 19 september. Er zal door onze ritmeester wederom een prachtige route worden uitgestippeld en we overnachten natuurlijk weer op een toplocatie. Hou de agenda op 18 en 19 september vrij, en mocht er al wat staan, haal er een dikke streep door want dit mag je niet missen!

-----------------

Jan zoekt meer diepgang

Taalwonder en denktank, kan ook non-verbaal uit de voeten........

----------------------------- 

Tsja, Vincent...

"...niet meer de jongste, maar wel de man die 's avonds het licht uitdraait," zo lezen we elders op deze site. Maar volgens ons ging bij Vincent tijdens de ladiesday 2009 al wat eerder die avond "het licht uit".  Voor meer foto's, zie "de deer'ntjes".

Misschien was dat laatste wijntje toch niet zo'n strak idee...!

-----------------

Tsja, Marcel...

"Jongens ik heb een zware week, we vieren de Wichmondse kermis." Ja hoor Marcel, daar hebben we alle begrip voor........................

----------------------------- 

Henny's nieuwe speeltje

Het definitief afscheid nemen van de 'ouwe trouwe' CX viel haar wel zwaar. Maar toen Henny haar oog eenmaal op haar nieuwe liefde had laten vallen - een Yamaha TDM850 - smolt al haar leed als sneeuw voor de zon. Volgens Henny's eigen zeggen is het "Een machine die als een speer gaat, en die wel wil bloasen." Ze kan bijna niet wachten tot de ladies day om met haar nieuwe liefde te pronken. En ze heeft beloofd dat - als we heel lief zijn - we er allemaal een keertje op mogen zitten.... op de motor.

 Is het geen plaatje!

--------------------------------- 

Aankondiging Ladies Day 19 en 20 september 2009

Op zaterdag 19 september om 10.00 uur verzamelen de heren motorrijders zich aan het stationsplein in Olst voor een genoeglijke rit door het Twentse landschap. Dit keer, zoals de kop al doet vermoeden, in het charmante gezelschap van de dames. De overnachting zal plaatsvinden op een geheime locatie ergens in het Twentse. Op zaterdagavond zullen de dames op gepaste wijze in het zonnetje worden gezet.

-------------------

Najaarsledenvergadering oktober 2009

Een exacte datum is nog niet bekend, maar in elk geval op een door-de-weekse-dag zodat het niet te laat wordt. De heren kunnen tenslotte niet altijd vol gas geven. Locatie: ten huize van de voorzitter.

-------------------------

Het meest wakkere MC-lid!

Doortastend, niet voor een kleintje vervaard, strijdvaardig en altijd alert. Dat zijn de belangrijkste karaktereigenschappen van een echte MC'er. Maar soms, en vooral na een  avondje zwaar tafelen, valt dat nog nog niet mee.

Grrrr........pfffff......grrrr......pffff....

----------------------------- 

Werk aan de winkel voor Sonja Bakker?

Strak in het pak op de motor. Dat willen we allemaal. Maar sommige MC' ers zitten misschien wel iets te strak in het pak. Het schijnt dat Sonja Bakker haar diensten al heeft aangeboden aan de MC-leiding ten einde de zwembandjes binnen aanvaardbare proporties te houden. 

En daar zit je dan....!